দাঁত হৈছে শৰীৰৰ এক অতি অত্যাৱশ্যকীয় অংশ, যি খাদ্য চোবাবলৈ আৰু খাদ্য হজম কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়া উন্নত কৰাত সহায় কৰে।
কিন্তু আমাৰ কিছুমান বেয়া অভ্যাসে দাঁত আৰু আলুক গুৰুতৰ ক্ষতি কৰে। ইয়াৰ ফলত বিভিন্ন সমস্যা হয় যেনে দাঁতৰ ক্ষয়, গহ্বৰ, দাঁতৰ আধাৰ দুৰ্বল হোৱা, অকাল দাঁত সৰি পৰা, দাঁতৰ চেটিংছক্ষতি আৰু আলুৰ পৰা ৰক্তক্ষৰণ। গতিকে আপোনাৰ দাঁতৰ সঠিক যত্ন ল’বলৈ, এতিয়া এইকেইটা বেয়া অভ্যাস ত্যাগ কৰক।
অত্যাধিক জোৰেৰে ব্ৰাছ কৰিলে দাঁত আৰু আলু দুয়োটা ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়। আমেৰিকান ডেন্টাল এছ’চিয়েচন (এ.ডি.এ.)ৰ মতে, কঠিন টুথব্ৰাছ ব্যৱহাৰ কৰা বা কঠিন ব্ৰাছ কৰিলে দাঁত আৰু মাড়ি ক্ষতিগ্ৰস্ত হয়। গতিকে বিশেষজ্ঞসকলে কোমল টুথব্ৰাছ ব্যৱহাৰ আৰু লাহেকৈ ব্ৰাছ কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়ে।
চাপ, উদ্বিগ্নতা বা প্ৰাকৃতিক কাৰণত বহুলোকে দাঁতেৰে নখ কাটে। কিন্তু এই দাঁতেৰে নখ কটা অভ্যাস দাঁতৰ বাবে অতি ক্ষতিকাৰক। এ.ডি.এ.-ৰ মতে, দাঁতেৰে নখ কাটিলে হনুৰ কষ্ট হ’ব পাৰে। ই দাঁতৰ ক্ষতিও কৰিব পাৰে। এই অভ্যাস প্ৰতিৰোধ কৰিবলৈ, আপুনি নখত নেইল পলিছ প্ৰয়োগ কৰিব পাৰে।
আমাৰ বহুতে বৰফ চোবাবলৈ ভাল পায়, বা ঠাণ্ডা চৰবত খোৱাৰ পিছত গিলাচত পৰি থকা অৱশিষ্ট বৰফ চোবাবলৈও ভাল পায়। আপুনি নাজানিব পাৰে, ই দাঁতৰ মাৰাত্মক ক্ষতি কৰিব পাৰে। বৰফ চোবালে দাঁতৰ এনামেল বা সুৰক্ষাৰ স্তৰৰ ক্ষতি হ’ব পাৰে।
বহুতো লোকৰ দাঁতেৰে দাঁত ঘঁহাই থকাৰ অভ্যাস আছে। এয়া প্ৰায়ে হয়, বিশেষকৈ অৱচেতন মনত। ইয়াৰ ফলত দাঁতৰ গুৰুতৰ ক্ষতি হ’ব পাৰে। লগতে, আলুৰ বিষ বা কঁকালৰ চলাচল ক্ষমতা সীমিত হ’ব পাৰে।
ধপাত বা চিগাৰেট সেৱনে দাঁত আৰু আলুক অত্যন্ত ক্ষতি কৰে। ধপাত সেৱনে আলুৰ ৰোগ, উশাহৰ দুৰ্গন্ধ, শুকান মুখ, দাঁতৰ ক্ষয় আৰু মুখৰ কৰ্কট ৰোগৰ আশংকা বৃদ্ধি কৰে।
শিশুৰ ক্ষেত্ৰত আঙুলি চুহি থকাৰ অভ্যাস অধিক লক্ষণীয়। আঙুলি চুহিলে শিশুৰ বাবে ভাল, কিন্তু পাঁচ বছৰ বয়সৰ পাছতো, এই অভ্যাসৰ ফলত দাঁতৰ গুৰুতৰ সমস্যা হ’ব পাৰে। এই অভ্যাসৰ ফলত দাঁতৰ ক্ষতি হ’ব পাৰে।
বহুলোকৰ খোৱাৰ পিছত টুথ পিক বা খৰিকা ব্যৱহাৰ কৰাৰ অভ্যাস আছে। বিশেষকৈ যেতিয়া খাদ্য দাঁতৰ মাজত লাগি থাকে, বহুলোকে ইয়াক টুথপিকেৰে পৰিষ্কাৰ কৰাটো পছন্দ কৰে। কিন্তু আপুনি জানেনে যে এই টুথপিক ব্যৱহাৰ দাঁতৰ বাবে কিমান ক্ষতিকাৰক? টুথপিক ব্যৱহাৰে দাঁতৰ লগতে আলুৰ ক্ষতি কৰে।
