সামুদ্ৰিক বিজ্ঞানৰ মতে, এজন ব্যক্তিৰ শৰীৰৰ গাঁথনিয়ে তেওঁলোকৰ ব্যক্তিত্ব প্ৰকাশ কৰে। ঋষি সমুদ্ৰই এই শাস্ত্ৰখন লিখিছে, যাক সমুদ্ৰ শাস্ত্ৰ বুলি কোৱা হয়। যেনেকৈ এজন ব্যক্তিৰ ভৱিষ্যত হাতৰ ৰেখাত লুকাই থাকে, ঠিক তেনেদৰে হাতৰ আঙুলিবোৰতো লুকাই থাকে। আঙুলিৰ আকাৰে ব্যক্তিজনৰ চৰিত্ৰ, প্ৰকৃতি আৰু ভৱিষ্যত প্ৰকাশ কৰে।
পাতল আঙুলি: –
সমুদ্ৰ শাস্ত্ৰ অনুসৰি, পাতল আঙুলি থকা লোকসকলৰ স্বাস্থ্য ভাল। তেওঁলোকৰ সৃষ্টিশীল প্ৰতিভা আছে। তেওঁলোকে আনৰ পৰা বেছি আশা নকৰে। তেওঁলোকে জানে কেনেকৈ এটা ভাল সম্পৰ্ক ৰাখিব লাগে। তেওঁলোকে আনৰ সুখ আৰু দুখৰ বিষয়ে চিন্তা কৰে। এই জাতিবোৰ মুক্ত মনৰ। লগতে এজন স্বচ্ছ মনৰ ব্যক্তি হ’ব। এই জাতিবোৰে সকলোকে সুখী কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।
চৰ্বিযুক্ত শকত আঙুলি :-
আকৌ চৰ্বিযুক্ত শকত আঙুলিৰ লোকসকল কাম আৰু সম্পৰ্কৰ বিষয়ে অধিক গম্ভীৰ হৈ পৰে। কিন্তু সিহঁত কৃপণ। এই জাতিবোৰে ধন ৰাহি কৰিব পাৰে। তেওঁলোক খং উঠিছে। তেওঁলোকক সৰু সৰু শব্দৰ ওপৰত খং কৰা দেখা গৈছে। যদি কনিষ্ঠ আৰু অনামিকাৰ দৈৰ্ঘ্য সমান হয়, তেন্তে এনে জাতি ৰাজনীতিৰ সৈতে সম্পৰ্কিত। তেওঁলোক ভাল ৰাজনীতিবিদ হৈ পৰে।
মধ্যমা শকত: –
মাজৰ আঙুলি আন আঙুলিতকৈ ডাঙৰ হ’লে তেওঁলোক অতি সৎ। তেওঁলোক অতি গভীৰ মেজাজৰ। সকলো কাম মনোযোগেৰে সম্পূৰ্ণ কৰে। এই জাতিবোৰে আনৰ বিষয়ে চিন্তা নকৰে। সুখী মেজাজত থাকিবলৈ ভাল পায়।
সৰু আঙুলিৰ মানুহ :-
সৰু আঙুলিৰ মানুহ শান্ত প্ৰকৃতিৰ হয়। তেওঁলোকে তেওঁলোকৰ কাম সোনকালে সম্পূৰ্ণ কৰি ইয়াৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাবলৈ তৎপৰ। এই অভ্যাসৰ বাবে, তেওঁলোকে দ্ৰুততাৰে সমস্যাটো সমাধান কৰিলে। এই জাতিবোৰ নিষ্ঠুৰ প্ৰকৃতিৰ আৰু অতি সোনকালে খং কৰে। কিন্তু যদি কণমানি আঙুলিটো ধুনীয়া হয়, তেন্তে সেই লোকসকল চাৰিওফালে থাকে।
