পৃথিৱীৰ সৰ্বোচ্চ পৰ্বত হৈছে হিমালয় ৷ গিৰিৰাজৰ বাবে সকলো তেওঁৰ ভৰিৰ তলত আছে। কিন্তু বিজ্ঞানীসকলে কয় যে এসময়ত পৃথিৱীত হিমালয়তকৈ ওখ পৰ্বত আছিল, আৰু সেইটোও এটা নহয়, দুটা। আৰু বিশালতাত, ই হিমালয়ৰ তিনিগুণ আছিল। বিজ্ঞানীসকলে এই দুটা পৰ্বতক ‘ছুপাৰমাউণ্টেন’ নাম দিছে। এই চুপাৰমাউণ্টেনটো প্ৰাগৈতিহাসিক সময়ত পৃথিৱীত বিদ্যমান আছিল। এই সন্দৰ্ভত এটা অধ্যয়ন পৃথিৱী আৰু গ্ৰহ বিজ্ঞান পত্ৰিকাত প্ৰকাশিত হৈছে।
এইটো জনা যায় যে, এই দুটা বিশাল পৰ্বতৰ সৃষ্টি আৰু ধ্বংস পৃথিৱীৰ বিৱৰ্তনৰ বাবে মুখ্যতঃ দায়ী। সেই সময়ত জটিল কোষৰ জন্ম হৈছিল। এইটো প্ৰায় ২০০ নিযুত বছৰ আগতে ঘটিছিল। আন এটা আছিল ৫৪১ নিযুত বছৰ আগতে।
বিজ্ঞানীসকলে বিশ্বাস কৰে যে এই পৰ্বতবোৰ ক্ষয় হৈছিল আৰু সাগৰৰ পানীত বৃহৎ পৰিমাণৰ পুষ্টি জমা হৈছিল। ফলস্বৰূপে, শক্তি উৎপাদন আৰু ‘ছুপাৰচাৰ্জিঙ’ৰ বিৱৰ্তন দ্ৰুত হয়। বিজ্ঞানীসকলে পৰ্বতটোৱে এৰি থৈ যোৱা সকলো খনিজ পদাৰ্থ অধ্যয়ন কৰি তথ্য আৱিষ্কাৰ কৰিছে। উদাহৰণ স্বৰূপে, পৰ্বতৰ ভিতৰত তীব্ৰ চাপৰ ফলত জিক্ৰন ক্ৰিষ্টেল গঠন হয়। কিন্তু পৰ্বতটো ধ্বংস বা নোহোৱা হোৱাৰ পাছতো, জিক্ৰন ৰৈ গৈছে। জিক্ৰন পৰীক্ষা কৰি বিজ্ঞানীসকলে পৰ্বতৰ সৃষ্টিৰ সময়ৰ ৰহস্য আৱিষ্কাৰ কৰিছে।
