হতাশা আৰু ডায়েবেটিচ সদায় সম্পৰ্কিত। যদি এজন ব্যক্তি ডায়েবেটিচত ভুগি আছে, তেন্তে তেওঁৰ মানসিক অৱসাদ ভুগি থকাৰ আশংকা বৃদ্ধি হয়। একেদৰে, যদি এজন ব্যক্তি মানসিক হতাশাত ভুগে, ডায়েবেটিচ হোৱাৰ আশংকাও যথেষ্ট হয়।
যিহেতু দুয়োটা ৰোগ সম্পৰ্কিত, সেয়ে ইয়াৰ চিকিৎসা কৰাও সম্ভৱ। যদি এটা ৰোগ হয়, ইয়াৰ সৈতে তাল মিলাই আন এটা ৰোগৰ আশংকাও হ্ৰাস কৰিব পাৰি।
১. বিশেষজ্ঞসকলৰ মতে, ডায়েবেটিচ থকা ৰোগীৰ সামগ্ৰিক স্বাস্থ্যৰ বিপদাশংকা বৃদ্ধি হয়, যাৰ ফলত আন একাধিক ৰোগ হ’ব পাৰে। ফলস্বৰূপে, স্বাস্থ্যৰ চিন্তা ৰোগীৰ মনত প্ৰৱেশ কৰিব পাৰে। যদি আপোনাৰ এই চিন্তা দীঘলীয়া সময়ৰ বাবে থাকে, ইয়াৰ ফলত মানসিক সমস্যা হ’ব পাৰে।
২. ডায়েবেটিচ থকা ৰোগীসকলে তেওঁলোকৰ আহাৰ আৰু জীৱনশৈলীত পৰিৱৰ্তন কৰিব লাগিব। এই আকস্মিক পৰিৱৰ্তনে মানসিক স্বাস্থ্যক প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰে।
৩. চাপ আৰু মানসিক অৱসাদৰ দৰে সমস্যাই বিভিন্ন গ্ৰন্থিৰ পৰা হৰমন নিশ্চিহ্ন হোৱাত প্ৰভাৱ পেলায়। বিশেষকৈ, যদি হৰ্মোনেল ভাৰসাম্য বিঘ্নিত হয়, ই ডায়েবেটিচ ৰোগীৰ বাবে যথেষ্ট বিপদজনক হ’ব পাৰে।