বহুলোকে বিচনাত বা চোফাত কিতাপ পঢ়াৰ অভ্যাস আছে। ৰাতি বা দিনটোৰ কামৰ সময়ত এনেদৰে কিতাপ পঢ়িবলৈ অলপ আৰামদায়ক হয়। কোনোবাই আকৌ আৰামি চকীত বহি ঘন্টাৰ পিছত ঘণ্টা বাতৰি কাকত পঢ়ে। কিন্তু একমাত্ৰ সমস্যাটো হ’ল এই ক্ষেত্ৰত চকু আৰু কিতাপখনৰ মাজৰ দূৰত্ব সদায় একে নহয়। বিভিন্ন কাৰণত ই লাহে লাহে হ্ৰাস পাইছে। তাতেই বিপদটো ঘটিব পাৰে।
যেতিয়া আমি কিতাপ এখন পঢ়ো, আমি ইয়াক আমাৰ চকুৰ পৰা ১৫ ইঞ্চি আঁতৰত ৰাখোঁ। এইটো চকুৰ বাবে আৰামদায়ক। যদি সেই দূৰত্ব হ্ৰাস হয়, চকুৰ ওপৰত চাপ থাকে। যেতিয়া কিতাপখন অত্যাধিক ওচৰলৈ আহে, আপুনি আপোনাৰ চকু নমাই পঢ়িব লাগিব। ই চকুৰ ওপৰত চাপ বৃদ্ধি কৰে। বিশেষজ্ঞসকলে কয় যে যদি আপুনি কিতাপখনৰ সৈতে প্ৰয়োজনীয় দূৰত্ব বজাই নাৰাখে, চকুত বিভিন্ন ধৰণৰ সমস্যা হ’ব পাৰে।
