এটা প্ৰাপ্তবয়স্ক পুৰুষে প্ৰতিদিনে প্ৰায় ৩০ কোটি শুক্ৰাণু উৎপন্ন কৰে। কন্যা সন্তান জন্মৰ সময়ত নিৰ্দিষ্ট সংখ্যক কণী লৈ জন্ম হয়। প্ৰতিটো মাহেকীয়া ঋতুচক্ৰত এটা কণী পূৰ্ণবয়স্ক হয়, এই প্ৰক্ৰিয়াত কিছুমান কণী পৰিপক্কতা লাভ কৰাৰ আগতেই হেৰাই যায়। ফলত বয়সৰ লগে লগে কণীৰ সংখ্যা কমি যায়।
জন্মৰ পিছত মহিলাৰ শৰীৰত কোনো নতুন কণী উৎপন্ন নহয়। গতিকে বয়স বঢ়াৰ লগে লগে প্ৰজনন ক্ষমতা কমি যায়। কন্যা সন্তান জন্মৰ সময়ত ডিম্বাশয়ত কণীৰ সংখ্যা ১ কোটিৰ পৰা ২০ লাখ হয়।
লাহে লাহে শিশুটি প্ৰাপ্তবয়স্ক হয় বা ঋতুস্ৰাৱৰ সময়ত, যেতিয়া ছোৱালীৰ কণীৰ সংখ্যা ৪০ হাজাৰ হয়।
ছোৱালীবোৰে এতিয়া কেৰিয়াৰৰ বাবে অলপ দেৰিকৈ বিয়া পাতিছে। কিন্তু প্ৰথম সন্তানটো ২৫ বছৰ বয়সৰ আগতেই গ্ৰহণ কৰিব লাগে।
৩০ বছৰ বয়সৰ পিছত প্ৰজনন ক্ষমতা প্ৰায় ৫০ শতাংশ হ্ৰাস পায়। ৩৫ বছৰৰ পাছত কণীৰ সংখ্যা অধিক কমি যায়।
যদি প্ৰথম সন্তানটো ৩২ বছৰৰ আগতে জন্ম হয় তেন্তে জন্মগত বিসংগতি আৰু ডাউন চিণ্ড্ৰমৰ সম্ভাৱনা বেছি।
৩২ বছৰ বয়সৰ পৰাই উৰ্বৰতা হ্ৰাস পাবলৈ আৰম্ভ কৰে। ৩৭ বছৰ বয়সত ই আৰু কমিবলৈ আৰম্ভ কৰে।
বয়সত গৰ্ভধাৰণ কৰিলে উচ্চ ৰক্তচাপ আৰু গৰ্ভাৱস্থাৰ ডায়েবেটিছৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি পায়।
৪০ বছৰৰ ওপৰৰ লোকৰ গৰ্ভপাতৰ সম্ভাৱনা বেছি। তেতিয়া বিভিন্ন জটিলতাৰ সৃষ্টি হয়।(সংগ্ৰহ)
