ভৱিষ্যতৰ সম্পৰ্ক, অভিভাৱকত্বৰ কথা আহিলে এই প্ৰাৰম্ভিক মূল্যবোধবোৰ শিকিব পৰাটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। এটা সুস্থ শৈশৱে সুস্থ ভৱিষ্যত গঢ়ি তুলিব পাৰে।
পিতৃ-মাতৃ আৰু সন্তানৰ মাজত সুস্থ সম্পৰ্ক থকাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। মানুহ হোৱা, সহনশীল হোৱা আৰু আন মানুহৰ প্ৰতি সন্মান প্ৰদৰ্শন কৰাটো যিকোনো মানুহৰ মৌলিক গুণ। এই অভ্যাসবোৰৰ ওপৰত বহু কথা নিৰ্ভৰ কৰে। পিতৃ-মাতৃ-সন্তানৰ সুস্থ সম্পৰ্ক সদায় অনুশাসিত, যত্নশীল, বন্ধুত্বপূৰ্ণ আৰু সৃষ্টিশীল হ’ব লাগে। প্ৰয়োজন হ’লে শাসন কেতিয়াবা বন্ধু, আবদাৰৰ দৰে কাহিনীৰে ভৰি থাকিব লাগে। পঢ়োৱাৰ সময়ত অভিভাৱকসকল শিক্ষক আৰু কেতিয়াবা ধৈৰ্য্যৰে শিশুৰ সৃষ্টিশীলতাৰ কথাও শুনিব লাগে। সুস্থ অভিভাৱকত্বই কিছুমান কথা অতি সহজ কৰি ৰাখিব লাগে।
ক্ষমাপ্ৰাৰ্থনাঃ পিতৃ-মাতৃয়ে ভুল নকৰা নহয়। বহু সময়ত শিশুক তেওঁলোকৰ কোনো দোষ নোহোৱাকৈ বকাবকি কৰিবলগীয়া হয়। তেনে ক্ষেত্ৰত অভিভাৱকেও ক্ষমা খুজিব পাৰে। ই সম্পৰ্ক উন্নত কৰে।
আৱেগঃ পিতৃ-মাতৃয়ে নিজৰ আৱেগ ভালদৰে সন্তানৰ আগত প্ৰকাশ কৰা উচিত। যোগাযোগ সঠিক হ’লে যিকোনো সম্পৰ্ক সুস্থ হয়। যদি আপোনাৰ এই অভ্যাস থাকে তেন্তে শিশুৱে সহজে বন্ধুত্ব গঢ়ি তুলিব পাৰে।
উত্তৰঃ পৰিস্থিতি যিয়েই নহওক কিয়, শিশুসকলৰ লগত শান্তভাৱে প্ৰতিক্ৰিয়া প্ৰকাশ কৰক। ভুল কৰিলে শান্ত হৈ থাকক। ইয়াত তেওঁলোকে কঠিন পৰিস্থিতিতো সকলো কথা শীতল মূৰেৰে চম্ভালিব লাগে শিকিব।
সমৰ্থন: তেওঁলোকৰ কাষত থিয় হওক। তেওঁলোকৰ কথা ভালদৰে শুনা। ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁলোকে পৰিয়ালৰ বন্ধনৰ মূল্য বুজিব পাৰিব।
অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া: আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল শিশুক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া। উলম্ব কৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰক। আত্মযত্ন শিকাৱক। ই তেওঁলোকক কঠিন সময়ত কেনেকৈ মোকাবিলা কৰিব লাগে সেই বিষয়ে শিকাব।
