স্কুলৰ সিপাৰে কলেজ।
স্নাতক হোৱাৰ পিছত কাৰ্যালয়। পাছত কেৰিয়াৰ বিকাশ কৰি ত্ৰিশ বছৰৰ আগতে কামত প্ৰৱেশ কৰা হয়। সেয়ে কিছুমান অভ্যাস জানিলে ভাল।
আপোনাৰ দয়ালু হৃদয়ৰ বাবে আপুনি প্ৰশংসিত। ই আপোনাৰ অন্তৰ্নিহিত শক্তিৰ প্ৰকাশ। কিন্তু আনক সহায় কৰি নিজৰ কাম পাহৰি যোৱাটো বৰ মূৰ্খামি।
না ক’বলৈ শিকক। আপোনাৰ সময়, উদ্দেশ্য নষ্ট কৰা মানুহ বা কামৰ পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ শিকক।
নিজৰ দায়িত্ব ল’বলৈ শিকক। ইয়াৰ বাবে কাৰিকৰী শিক্ষা লওক। নিজকে অহৰহ উন্নীত কৰক।
ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল যদি আপুনি উপাৰ্জন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে, অপ্ৰয়োজনীয়ভাৱে ধন অপচয় নকৰিব। বন্ধু-বান্ধৱীৰ লগত আড্ডা মাৰি বা অপ্ৰয়োজনীয় বজাৰ কৰি টকা নষ্ট নকৰিব। ব্যক্তিগত বিকাশৰ বাবে ধন খৰচ কৰক। বা শিক্ষামূলক স্থানলৈ যাত্ৰা কৰক।
ধৈৰ্য ধৰক, নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্যত উপনীত হ’বলৈ আগতেই পৰিকল্পনা কৰক। শান্ত স্বভাৱ নাথাকিলে যিকোনো বিষয়ত নিজকে বিলীন কৰিব নোৱাৰিব।
মনোভাৱৰ প্ৰতি সচেতন হওক। খং নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ শিকক। সৃষ্টিশীলতা বৃদ্ধি কৰা কামত নিজকে জড়িত কৰক।
চৰ্টকাটৰ ক্ষেত্ৰত সাৱধান হওক। এই পথটো অতি বিপদজনক।
