দক্ষিণ কোৰিয়াৰ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ শৌচাগাৰ ব্যৱহাৰ কৰিলে ডিজিটেল মুদ্ৰা উপাৰ্জন কৰিব পাৰি। কেৱল কমলা নহয়, সেই মুদ্ৰাৰে বহু ধৰণৰ ফল-মূলো কিনিব পাৰি, লগতে কফি আৰু আন কিছুমান দৈনন্দিন প্ৰয়োজনীয় সামগ্ৰীও কিনিব পাৰি।
উলছানৰ এই শৌচাগাৰটোৰ ডিজাইন কৰিছিল নেশ্যনেল ইনষ্টিটিউট অৱ চাইন্স এণ্ড টেকন’লজি (ইউনিএছটি)ৰ নগৰ আৰু পৰিৱেশ অভিযান্ত্ৰিক বিভাগৰ অধ্যাপক চ’ জে-ইয়নে।
পৰিৱেশ অনুকূল শৌচাগাৰটোৰ নাম দিয়া হৈছে বিভি। মৌমাখি আৰু দৃষ্টিশক্তি শব্দ দুটাৰ প্ৰথম অংশৰে গঠিত এই নামটোতেই নহয়, ইয়াৰ কাৰ্য্যতো দূৰদৰ্শিৰ চিন এৰি থৈ গৈছে চো জে-এয়নে। যদি নহয়, তেন্তে শৌচাগাৰ ব্যৱহাৰ কৰিলে বিদ্যুৎ উৎপাদনত ভূমিকা থাকিব পাৰে, সেই বিদ্যুতে অট্টালিকাটো পোহৰাই তুলিব, আৰু সেয়েহে শৌচ কৰিও টকা উপাৰ্জন কৰিব পাৰি – এতিয়ালৈকে এনে কথা কোনেও ভৱা নাছিল।
আৰু চো জে-এয়নে কেৱল চিন্তা কৰাই নহয়, ধাৰণাটোও কাৰ্যকৰী কৰিলে। গতিকে বিভিত মল অৰ্থাৎ শৌচাগাৰলৈ মাটিৰ তলৰ টেংকলৈ লৈ যোৱাৰ ব্যৱস্থা আছে। অট্টালিকাটোৰ কাষতে পৰীক্ষাগাৰটো। মাটিৰ তলৰ মলৰ পৰা মিথেন গেছ উৎপন্ন হয়। পৰীক্ষাগাৰত ৰখা এটা যন্ত্ৰৰ সহায়ত সেই মিথেনৰ পৰা বিদ্যুৎ উৎপাদন হয়।
এজন গড় ব্যক্তিয়ে এটা সময়ত প্ৰায় ৫০০ গ্ৰাম শৌচ কৰে। সেই মলটোৱে ০.৫ কিলোৱাট বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰে, যাৰ সহায়ত এখন গাড়ীয়ে সহজেই ১.২৫ কিলোমিটাৰ যাত্ৰা কৰিব পাৰে।
অধ্যাপক চোৱে কেৱল শৌচাগাৰতে বিদ্যুৎ উৎপাদনৰ ব্যৱস্থা কৰা নাছিল। মলটোৰ বিনিময়ত ধন উপাৰ্জনৰ ব্যৱস্থাও কৰিছে। তেওঁ জিগুল নামেৰে এটা ভাৰ্চুৱেল মুদ্ৰা সৃষ্টি কৰিছিল, যাৰ বিনিময়ত বিশ্ববিদ্যালয়ৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে এতিয়া নিয়মিতভাৱে কেম্পাছৰ দোকানৰ পৰা কিতাপ, নুডলছ, বিভিন্ন ফলমূল, কফি আদি ক্ৰয় কৰে।