পাৰ্টি হওক বা অফিচ হওক – কলেজ হওক বা কেণ্টিন হওক – কৰ্পৰেট হওক বা চুবুৰীৰ কোনো স্থান হওক – সকলোতে এটা কথা সাধাৰণ। সেয়াই হ’ল গচিপ। বছৰ নতুন গাড়ী, সহকৰ্মীজনে মোৰ গাড়ীত কিমান টকা বাঢ়িছে, কোনে কাৰ প্ৰেমত পৰিছে বা অলপ বেছিকৈ কথা পাতিছে – এই সকলোবোৰ কথা আলোচনা নকৰিলে অফিচত বহিবলৈ মন নাযায়। আনহাতে, শাহুৱেক-আইতা, শহুৰেক, বংগ-ঘটি, বিয়া-জীৱন, বিবাহ-বিদেশী, ফেশ্বন-মেকআপ, ক্ষীণ-চৰ্বি আদিৰ ওপৰত গচিপ চলি থাকে। কিছুমানে গুজৱ কৰাটো বেয়া বুলি ভাবে। থেৰাপিষ্টৰ মতে গচিপ কৰাটো জীৱনৰ মুকলি বতাহ।
গচিপে এজন ব্যক্তিৰ সামাজিক দক্ষতা বিকাশত সহায় কৰিব পাৰে। কাৰণ ই সহকৰ্মীসকলৰ মাজত যোগাযোগক উৎসাহিত কৰে। গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে মানুহৰ সুনাম আৰু অন্যান্য বিষয়ৰ তথ্য প্ৰদান কৰাত গচিপ সহায়ক হয়। ভাবি চাওক আপোনাৰ বিষয়ে বহুত গচিপ হৈছে। ইয়াৰ পৰাই আপুনি স্বাৰ্থপৰ মানুহক চিনি পাব পাৰে। প্ৰয়োজন হ’লে সেইবোৰ এৰাই চলিব পাৰে। তদুপৰি গুজৱ কৰি থাকোঁতে বহু মানুহৰ বিষয়ে বহু তথ্য পোৱা যাব। আপোনাৰ যোগাযোগ বাঢ়িব। লাহে লাহে আপুনি অভিজ্ঞ হৈ পৰিব। ক’ব পৰা আৰু ক’ব নোৱাৰা কথাৰ মাজত পাৰ্থক্য বুজিব পাৰি। গতিকে দৈনন্দিন জীৱনত গুজৱ এটা ডাঙৰ কথা। কিন্তু গচিপ ইতিবাচক হ’ব লাগে। গঠনমূলক গচিপ আৱেগিক সুস্থতাক প্ৰসাৰিত কৰাত সহায় কৰে। যেতিয়া আপুনি মানৱীয় গুণৰ কথা কয়, তেতিয়া আপুনি আনক অনায়াসে অনুপ্ৰাণিত কৰিব পাৰে।
