গ্ৰীষ্মকালৰ আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় ৰসাল ফল হৈছে লিচু। যিটো অতি কম সময়ৰ বাবে বজাৰত থাকে। লিচু ইয়াৰ সোৱাদ আৰু গোন্ধৰ বাবে বহুতৰ বাবে এটা প্ৰিয় ফল। এই ফলটো কেৱল সোৱাদেৰে পৰিপূৰ্ণ নহয়, পুষ্টিৰেও পৰিপূৰ্ণ। লিচুয়ে আপোনাক বিভিন্ন ৰোগৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখিব। লিচু খোৱাৰ আগতে, ইয়াৰ লাভালাভবোৰৰ বিষয়ে জানক-
লিচুৰ পুষ্টিগত মূল্য
পুষ্টিগত মূল্যৰ ক্ষেত্ৰত, ইয়াত যথেষ্ট পৰিমাণে কেলচিয়াম আৰু ভিটামিন চি থাকে। হাড়, দাঁত, চুলি, ছাল, নখ ভাল ৰাখিবলৈ কেলচিয়ামৰ প্ৰয়োজন। এইটো গণনা কৰা হৈছে যে ১০০ গ্ৰাম লিচুত ১৩.৬গ্ৰাম চেনী, ৬১ কেলৰি, ১০ মিগ্ৰা কেলচিয়াম, ০.৭ মিগ্ৰা লো আৰু ৩১ মিগ্ৰা ভিটামিন চি থাকে। ১০০ গ্ৰাম লিচু মানে মজলীয়া আকাৰৰ প্ৰায় ১০ লিচু। আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ ঔষধ প্ৰশাসন বিভাগৰ মতে, প্ৰতি ১০০ গ্ৰাম লিচুৰ বাবে, ৬৬ কিলোকেলৰি শক্তি আৰু ১৬ গ্ৰাম চেনী থাকে। কোনো চৰ্বি নাই। তাত ৭১ মিগ্ৰা ভিটামিন থাকে ।
লাভালাভসমূহ
ডায়েবেটিচ ৰোগীৰ বাবে, লিচু খোৱাটো অতি ভাল কিয়নো ইয়াত অধিক কেলৰি থাকে।
লিচুয়ে শৰীৰৰ শক্তি বৃদ্ধি কৰে, কিয়নো ই শৰীৰত তৰলৰ পৰিমাণ বৃদ্ধি কৰে।
ভিটামিন চিৰ পৰিমাণ কমলাতকৈ ৪০ শতাংশ বেছি।
এই ফলত অসংপৃক্ত ফেটি এচিড থাকে।
বিটা-কেৰোটিনকে ধৰি অত্যাৱশ্যকীয় ভিটামিন শোষণকৰাত সহায় কৰে।
ই হজম কৰাত সহায় কৰে, কিয়নো লিচুত কাৰ্বোহাইড্ৰেট আৰু আঁহ থাকে।
লিচুত বিটা-কেৰোটিনৰ পৰিমাণো গাজৰৰ তুলনাত অধিক।
লিচুত থকা কেলচিয়ামে হাড়, দাঁত, চুলি, ছাল, নখ স্বাস্থ্যৱান ৰখাত সহায় কৰে।
ই ছাল আৰু চুলিক পুষ্টি প্ৰদান কৰে।
ইয়াত নিয়াচিন আৰু ৰাইবোফ্লেভিন নামৰ ভিটামিন ‘বি’ কমপ্লেক্স থাকে।
লিচুৰ ভিটামিন ‘এ’-য়ে কৰ্কট ৰোগ, চকুৰ উত্থান, চকুৰ কোণৰ ৰঙা পৰা আঁতৰ কৰে।
লিচুত থকা পটাছিয়াম আৰু খনিজ পদাৰ্থৰ দৰে উপাদানবোৰে হৃদৰোগৰ আশংকা হ্ৰাস কৰে। ৰক্ত সঞ্চালন স্বাভাৱিক ৰাখে আৰু ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰে।
ই মগজুৰ বিকাশতো সহায় কৰে। ই আমাৰ হৃদযন্ত্ৰও কাটি দিয়ে, ষ্ট্ৰোকৰ আশংকা হ্ৰাস কৰে।
লিচ্চিয়ে মানৱ শৰীৰক কৰ্কট ৰোগৰ পৰা সুৰক্ষিত কৰে। ই কৰ্কট ৰোগ সৃষ্টিকাৰী কোষবোৰ ধ্বংস কৰে। ইয়াত থকা ফ্লেভোনইড বা ভিটামিন ‘পি’য়ে স্তনৰ কৰ্কট ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰে।
