পুৰুষে সদায় নিজৰ জীৱনৰ সকলো কথা নিজৰ সংগীক ক’বলৈ ভাল নাপায়। বেছিভাগ পুৰুষেই নিজৰ আৱেগক গোপন কৰি ৰাখি আৰাম অনুভৱ কৰে।
একেদৰে পুৰুষে নিবিচাৰে যে তেওঁলোকৰ প্ৰেমিকা বা পত্নীয়ে যিকেনো কথা কোৱাটো। মহিলাৰ কিছুমান বিশেষ কাম থাকে যিবোৰ পুৰুষে একেবাৰে ভাল নাপায়। কিন্তু কি কাম জানো আহক-
কোনো বিষয়ৰ ওপৰত বাৰে বাৰে প্ৰশ্ন কৰা বা একেটা বিষয়ত কথা কোৱা পুৰুষে ভাল নাপায়। বহু মহিলাই নিজৰ সংগীৰ লগত বিভিন্ন বিষয়ত কথা পাতে, যাৰ বাবে পুৰুষে লাজ অনুভৱ কৰে।
বেছিভাগ মহিলাই নিজৰ সংগীক দেখিলেই প্ৰশ্ন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। পুৰুষে সেইটো ভাল নাপায়। কাৰণ পুৰুষে সকলো কথা উদঙাই দিবলৈ ভাল নাপায়।
বিভিন্ন সময়ত পুৰুষে চিন্তা কৰি মনে মনে থাকি ভাল পায়। এনে সময়ত মহিলা সংগীয়ে জোৰকৈ তাইৰ লগত কথা পাতিব নালাগে।
ৰোমান্টিক চিনেমা চোৱাৰ পিছত মহিলাসকলে নিজৰ সংগীৰ পৰা অবাস্তৱিক কিছুমান আশা কৰে। এনেবোৰ বিষয়ত পুৰুষে নিজৰ সংগীৰ অভিযোগ ল’বলৈ ভাল নাপায়। ইয়াৰ ফলত বহু দম্পতীৰ মাজত বিভ্ৰান্তিৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।
পুৰুষে মহিলাই কোনো কথাৰ অভিনয় বা মিছা কথা কোৱাটো একেবাৰেই ভাল নাপায়। বেছিভাগ মহিলাই ভাবে যে তেওঁলোকৰ সংগীয়ে এই কথা লক্ষ্য নকৰে। পুৰুষে বিচাৰে যে তেওঁলোকৰ পত্নীয়ে এইবোৰ কামৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগে।
