দেশত নিবনুৱা সমস্যা হ্ৰাস পোৱা নাই। ২০২৩-২৪ বিত্তীয় বৰ্ষত দেশত নিবনুৱাৰ সংখ্যা ৩.২ শতাংশ। দেশৰ বিভিন্ন খণ্ডত নিবনুৱাৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পাইছে। চৰকাৰৰ এই সমীক্ষাৰ পৰা স্পষ্ট হৈ পৰিছে যে দেশৰ অধিকাংশ শিক্ষিত সমাজ এতিয়াও নিবনুৱা সমস্যাত ভুগি আছে।
সমীক্ষাটোত দেখা গৈছে যে দেশত যিসকল লোক স্বাৱলম্বী হৈ পৰিছে তেওঁলোকৰ অধিকাংশই কৃষিৰ সৈতে জড়িত। ইয়াৰে বহু পৰিয়াল কৃষি কৰ্মত নিয়োজিত। শ্ৰম মন্ত্ৰালয়ে কয় যে দেশত কৰ্মসংস্থাপনৰ কোনো নতুন দিশ নাই। গতিকে প্ৰতি বছৰে শিক্ষিতৰ সংখ্যা বাঢ়িছে। আৰু যিসকলে বিভিন্ন বেচৰকাৰী সংস্থাত কাম কৰি আছে, তেওঁলোকৰ মাহিলী আয়ো যথেষ্ট বেয়া।
ভাৰতৰ দৰে জনবহুল দেশত কৰোনাৰ সময়ৰ পৰাই কামৰ নাটনি হৈছে। কিন্তু মূল সমস্যাটো হ’ল দেশৰ নতুন উদ্যোগৰ অগ্ৰগতি তেনেকুৱা হোৱা নাই। ফলত শিক্ষিত লোকে চাকৰি নাপালে।
